Tony O’Shea: “Oefening baart kunst“

Assen - Tony ‘Silverback’ O’Shea nam tijdens het Dutch Open Darts 2018 ruim de tijd om met ons te praten. Het resultaat was niet alleen een gezellig gesprek, maar ook over het verleden, heden en toekomst.

Je bent in 2002 je carrière begonnen. Wat deed je tot die tijd? Ik ben al jong vader geworden. Ik startte met darten toen ik 22 was, maar speelde ook voetbal en cricket. Mijn favoriete team is Stockport County. In 2005 ben ik professioneel gaan spelen, ik was toen hovenier bij een golfbaan. Dat heb ik 25 jaar gedaan. Ik kwam een man tegen op Schiphol – een Nederlander – die mij overhaalde om professioneel te gaan spelen. Tot twee jaar terug is hij ook mijn sponsor geweest. Hoe kom je aan je bijnaam ‘Silverback’? Dat was ongeveer 30 jaar geleden, voordat ik professioneel dartte. Ik speelde locaal en regionaal. Het was toen een geintje om te ‘moonen’ naar de baas tijdens zo’n toernooi. Iemand zag mij dat doen en noemde mij gorilla. Jarenlang was is Guy the Gorilla, op een gegeven moment is dat veranderd in Silverback. Je hebt een knieoperatie gehad. Hoe gaat het nu met je? Het gaat goed. Binnen acht weken na de operatie won ik het Turks Open. Ik speel weer goed, iets wat ik voor de operatie niet kon. Hoe train je? Ik train nu veel minder dan vroeger, ik word ouder. Vroeger trainde ik veel, dan worden je resultaten ook beter. Voorbereiden op een match doe ik zoals de meesten hier: met een biertje. Heeft darten je leven veranderd? Jazeker. Ik heb gelukkig veel van de jeugd van mijn kinderen mee kunnen krijgen, doordat ik relatief laat darter werd en jong vader was. Ik kom nu aan het eind van mijn carrière en kan nu genieten van mijn 11 kleinkinderen. Heb jij nog doelen die je wilt bereiken? Ik zou nog heel graag Lakeside willen winnen. Daarnaast wil ik ieder jaar een event winnen. Als je rondloopt op Dutch Open Darts, zie je veel talent? Wellicht een nieuwe wereldkampioen? Jaren geleden hebben Darryl (Fitton red.) en ik twee jonge jongens naar een demonstratiewedstrijd in Stockport laten komen. Deze jongens kenden wij al sinds ze heel jong waren. De één was Jelle Klaassen, de ander Michael van Gerwen. Hier lopen ook zeker dit soort talenten rond. Heb jij een boodschap aan de jongeren en aan je fans? Aan de jeugd zou ik willen doorgeven om te blijven oefenen. Oefening baart kunst. Mijn fans zou ik willen bedanken. Ze blijven aan mij denken, dat merkte ik ook zeker toen ik in het ziekenhuis lag na mijn knieoperatie. © Beleef Assen