Oude en nieuwe klanken tijdens New Blues Festival

Assen - Onze stad is een nieuw festival rijker: het New Blues Festival. Bluesliefhebbers uit heel Nederland verzamelden zich in de Drentse hoofdstad om te genieten van een veelzijdig aanbod aan blues. Met een ijzersterke lijst van artiesten op twee verschillende podiums was het voor de echte bluesfans smullen.

Het publiek stroomde vanaf het begin van de avond toe. De deuren gingen om 17:30 uur open, wat voor de meesten nog etenstijd was. Maar naarmate de avond vorderde, vulde de zaal en de Caféstraat langzaam vol.

De ene band was nog beter dan de andere en velen had een favoriete band waarvoor men kwam. “Dat je van zoveel goede muziek kan genieten voor deze prijs. Dat is toch geweldig!”, aldus de bezoekers uit Zeeland. Het bezoekersaantal hadden deze groep heren echter wel hoger mogen zijn: "Blues is voor alle leeftijden, iedereen kan ervan genieten". Gedurende de hele avond werden op een scherm beelden van Harry 'Cuby' Muskee afgespeeld.

Presentator deze avond was Nachtburgemeester van Assen Zed Zeedy. Hij kondigde om 17:45 uur de eerste band aan. Triple Trouble mocht de eerste editie van dit festival openen. Het jonge talent uit Coevorden stond op het grote podium. Nieuw talent mag – en moet wellicht – doorbreken en deze plek zijn ze meer dan waard.

Meena Cryle stond met The Chris Fillmore band op hetzelfde podium. Met onder andere een prachtige uitvoering van Sam Cook’s ‘A change is gonna come’. Maar ook eigen werk doet hier niet voor onder. Veelal hele persoonlijke teksten passeren de revue, waardoor zowel de tekst als de muziek voelbaar zijn.

In de Caféstraat staan als eerste The Dynamite Blues Band op het podium. Een beduidend kleiner podium, wat de sfeer intiemer maakt. Publiek en band staan dicht bij elkaar en interactie is vele malen groter. The Dynamite Blues Band ontstond in 2013 en heeft op grote festivals waaronder De Zwarte Cross gestaan, maar ook bij ‘De Wereld Draait Door’ zijn ze geen onbekende. Met het album ‘Kill me with your love’ uit 2016 bewijzen de heren dat blues ook zeker goed is om op te dansen.

Voor Hamilton Loomis is het is niet de eerste keer dat Nederland aangedaan wordt. De enige uitzondering in de band is basgitarist Mike Meade, die voor het eerst Europa aandoet. De heren komen uit verschillende plaatsen in Texas, wat je in de muziek zeker terughoort. Een combinatie van blues, soul en rock is samengebracht door de verschillende achtergronden van de bandleden.

De zaal is ondertussen – het is ongeveer kwart voor negen - goed volgelopen en Hamilton kan rekenen op veel enthousiasme van het publiek.

Optredens werden afwisselend tussen het podium in het Plaza en de Caféstraat gehouden. Daardoor had ook iedereen de mogelijkheid om te genieten van alle optredens. De band Year in the Wild nam de mogelijkheid tot samenwerking met het publiek heel serieus en liet hen als achtergrond meespelen met de band. Meegenomen instrumenten als tamboerijn klonken vrolijk door de Caféstraat tijdens hun optreden.

De band Red Beans & Pepper Sauce heeft met zangeres Jessyka Ake een sterke, ietwat jazzy klank die door het Plaza klink. Met veel kracht en muzikale overgave weet deze vijfkoppige band het publiek te vermaken. Weliswaar vond een enkeling het volume iets luider dan gewenst, maar dat kon snel opgelost worden door zich te verplaatsen naar een plek achter in de zaal, zodat toch het optreden nog meegemaakt kon worden.

Gedurende het optreden van The Veldman Brothers begonnen de eerste bezoekers zich huiswaarts te begeven. Erg jammer, want deze band heeft een schat aan ervaring en speelt al jaren in de top van de Nederlandse bluesscene.

“Hoofdact” van deze avond was afsluiter Ian Siegal. Een optreden waar velen naar uit hadden gekeken en dus geen verrassing dat de man uit Groot Brittannië onder luid gejuich en applaus werd ontvangen. Het publiek bleek enigszins verbaasd dat er water gedronken werd. “Ik heb genoeg drank gehad voor de rest van mijn leven … en dat van jullie”, zei de zanger. “Vandaag de dag is dit het enige wat nog over mijn lippen komt”. Het optreden zo om kwart over één zijn einde hebben, echter nam zowel publiek als Ian hier geen genoegen mee. Na de afsluiting van Zed Zeedy werd er luidkeels verzocht om meer, waaraan de singer/songwriter gaarne aan toegaf. Zonder band betrad hij het podium nogmaals. Ondanks dat het geluid steeds zachter werd, bleef Ian doorzingen.

Maar aan alle goede dingen komt een eind, alzo ook aan dit eerste New Blues Festival. Vanuit de bands werd alle lof uitgesproken voor het festival, de organisatie, de technische staf van DIA Licht, Geluid en Beeld en De Bonte Wever. De organisatie mag terugkijken op een geweldig publiek en een fantastisch evenement wat voor herhaling vatbaar is.