Zoeken

Een avond rond het kampvuur

Natalia
25 okt 2017
5 minuten om te lezen

Assen - Tijdens het Preuvement in de Gouveneurstuin in augustus van dit jaar stond Niels Geusebroek op het podium. Toen ontstond het idee voor een interview. “Ik kom in oktober weer in Assen, doen we dan”, zei hij enthousiast. Gisterenavond stond hij in De Nieuwe Kolk met zijn theatertour Wildfire, samen met Ġỵọ Kretz en Theo Siebren We spraken over het heden, verleden en toekomst.

Waarom heb je gekozen voor een theatertour in plaats van een concertreeks?

Ik heb wel liedjes die zich daarvoor lenen en ik wilde onderzoeken of een theatertour mij zou staan. Een aantal jaar geleden werd ik gebeld of ik wel een theatertour wou doen. Ik dacht altijd dat je daarvoor een bepaalde leeftijd en status voor moest hebben. Toen men mij vertelde dat zij vonden dat ik er klaar voor was, ben ik het theater in gegaan. ‘Wildfire’ is mijn tweede theatertour.Je kan gebruik maken van het theater. Je ervaart iets, je maakt een reis; een beginpunt met iets om naar toe te gaan. Mijn eerste theatertour maakte ik samen met Ruut Weissman. Hij heeft mij toen verteld dat je hartslag door de hele voorstelling moet gaan. Als je klaar bent met een liedje, moet je tijdens een praatje nog op die cadans doorgaan.

Komt er weer een nieuw album?

Ja, ik ben al begonnen met schrijven. Deze tour duurt tot 16 december, daarna heb je de feestdagen. Ik schuif het actieve schrijven even voor me uit, naar het nieuwe jaar. Ik ben ook aan het onderzoeken of er andere potjes op het vuur staan, bijvoorbeeld in de dance wereld. Een nieuwe sound is ook iets waar ik mee bezig ben, maar schrijf ook nog kleine liedjes. Het zijn drie mandjes waarmee ik werk. Als ik een liedje heb geschreven kijk ik in welk mandje het past. Ik ben nooit muziek gaan maken om beroemd te worden, maar voor de liefde van de muziek. Je hoopt dat je mensen bereikt met hetgeen je schrijft. Een goed voorbeeld hiervan is ‘Take Your Time Girl’, wat ik voor de zwangere Hannelore Zwitserlood schreef. Het was een uitdaging van Radio 538 en Ruud de Wildt om een liedje te schrijven op de hartslag van haar ongeboren dochter. Ik had een week de tijd, niemand wist hoe het zou gaan klinken. Toen tijdens en na de uitzending de berichten bleven binnenkomen via Twitter en bij Radio 538, realiseerde ik mij dat dit niet meer mijn liedje was, maar van heel Nederland.

Een nieuw dance nummer als Year of Summer kunnen we dus verwachten?

Ik doe af en toe wat met dance, maar niet veel. Ik heb met Fedde le Grand het nummer Falling gemaakt. Voor Armin van Buuren en Mr Probs natuurlijk Another You. Dat was superleuk om te maken, ondanks dat ik het niet uitvoer. Het is wel heel gaaf om een liedje te horen dat je geschreven hebt en door een andere artiest wordt uitgevoerd. Of het nou Year of Summer is, of een nummer dat ik voor Kinderen voor Kinderen heb geschreven. Het is zo gek om dan te horen dat een achtjarige jouw liedje zingt, je hebt het zelf anders in je hoofd. Op dit moment is het nummer ‘Waiting’ van Ferry Costers en mij ook uit als single. Het is gemaakt voor het album ‘Blueprint’, een trance album met een verhaallijn dat wordt ingesproken door een narrator (verteller). Ik ben er trots op om af en toe op visite te komen bij de dance.

We gaan over op stellingen. Zou je de volgende stellingen aan willen vullen? Mijn droom is ….

Mijn droom is al uitgekomen. Om van muziek en alles eromheen te kunnen leven. Voor mijn eerste album heb ik drie jaar in een donkere kelder gezeten. Volgens mij wonen de beste singer/songwriters ook gewoon op drie-hoog-achter ergens en horen we er soms niets over. Ik woon nu in Amsterdam met mijn gezin en ben onlangs weer vader geworden. Als ik ergens ga optreden - hetzij in het theater, bij een festival of gewoon thuis achter de piano ga zitten – zeg ik tegen mijn zoon nooit dat ik ga werken. Ik vind dat zo raar klinken, ik heb niet het idee dat het werken is. Ik ga zingen, dat is wat mijn zoon weet. Soms neem ik hem mee, hij is nu 3, dat vindt hij leuk.

Als ik met één artiest of band een nummer zou mogen opnemen, zou dat zijn met …

Oei, nou maak je het moeilijk. Dan zou ik toch voor mijn muzikale jeugdheld gaan: Eddie Vedder van Pearl Jam. Maar ook met Paul McCartney zou ik wel wat willen doen, een tokkelnummer als ‘Yesterday’ bijvoorbeeld. Terwijl met Eddie Vedder ik een old-school grunge nummer zou doen. Ik had graag met Tom Petty willen schrijven, helaas is die ons onlangs ontvallen. Ik doe aan het eind van mijn show nog wel een nummer van hem [Won’t back down]. Werken met Sarah Bettens was ook kicken. Ik had een nummer geschreven maar vond het niet goed genoeg, alsof er iets mistte. Bij een tankstation kwam ik in gesprek met een meisje dat zei dat ze ook in de muziekwereld zat. Ze bleek merchandise te verkopen bij K’s Choice en vertelde mij dat er een beoordelingscommissie was. Ik heb mijn nummer ernaar toe gestuurd en kreeg al snel een bericht van Sarah Bettens zelf! Samen hebben we het nummer All I Want opgenomen.

Mijn mooiste herinnering is …

Toch wel het moment van ‘Take Your Time Girl’. Ik zie mijzelf daar nog zitten bij Radio 538. Zelfs mijn manegement wist niet dat ik dat zou doen. Ik heb ze nadien in de auto gebeld en gezegd: “Volgens mij heb ik een beest losgelaten”.

Welke boodschap ik de wereld wil geven is …

Wees niet bang om jezelf open te gooien. Snap je wat ik bedoel? Dat je niet bang bent om jezelf te tonen, ook je gevoelens. Durf te leven en luister naar elkaar.

Wat ik mijn fans wil vertellen is …

Ik ben zo heel dankbaar dat ze komen en dat ze mensen meebrengen. De mensen die komen staan heel dicht bij mij. Ik deel mijn muziek, mijn liedjes met hen. Dat is een band die we delen, heel bijzonder.

Zijn show ‘Wildfire’ is opgedeeld in vier blokken. “De wereld staat in de fik. Schrijven is mijn uitlaatklep. Ik heb altijd twee manieren om met de ellende in de wereld om te gaan; De eerste is dat ik mijn kop in het zand steek, de andere is dat ik de helpende hand aanraak aan hen die het nodig hebben”, verteld Niels tijdens de show over blok één.

Blok twee gaat over Liefde en Vriendschap. “Hier kan ik eindeloos over schrijven”, zegt de zanger. Nummers als ‘Turn the Tide’, ‘Face Up and Fight’ en ‘Leave a Little Love Behind’ gaan over dit onderwerp. De laatste gaat over wat je achterlaat aan volgende generaties. “Ik ben altijd een zoon geweest, dat ben ik nog overigens. Maar toen ik zelf kinderen kreeg, werd ik ook papa. En mijn ouders waren niet alleen mijn ouders, maar ook grootouders. Het schuift een generatie omhoog. Op een gegeven moment zal er misschien een moment komen dat ik opa wordt en – onvermijdelijk - zal komen te overlijden. Ik hoop dat ik dan meer dan alleen maar YouTube filmpjes van mijn muziek nalaat aan mijn kinderen en hun kinderen”, zegt Niels

Blok drie is moeilijk te omschrijven. Het is een beetje een oproep-/afroep- thema, een overnachtsavontuur. Het zijn de verhalen over toevalligheden en ontmoetingen die leiden tot meer, tot mooie liedjes, grote hits en verwondering.

Afgesloten wordt er met blok vier. Een blok over kansen en het leven. ‘Another You’ en ‘Wildfire horen in dit blok thuis.

Een show met veel persoonlijke verhalen, intieme liedjes die rond een kampvuur thuis horen. En dat gevoel wordt door de opzet van het podium versterkt. Een kampvuur, balen stro waar her en der gitaren op rusten en een picknicktafel waarnaast een koelbox staat te wachten op gezelschap.